Bana nasılsın? demişsin

bana "nasılsın?" demişsin

nasıl mıyım?

keşke cevabı anket sorusuna cevap netliğinde olsa idi. "iyi" ya da "kötü" diyecek kadar karmaşasız, yalın, yalansız, riyasız, hesapsız geçse

senin imzanda "geri dönüşüm kutusu mu sandın low..?" diye bi cümle okumuştum, hala duruyor mu henüz bakmadım. ne tesadüf ben de bir çok kişiye "hayatımı veya yüreğimi çöp kutusu mu sandın ki; elini-kolunu sallayarak istediğin zaman giresin, istediğin zaman çıkasın?" demişimdir

bir tarihte Bulgaristan kökenli bir bayan arkadaş ile ortak bir arkadaşımız hakkında görüşüyorduk hakkında görüştüğümüz kişiye sülalesinin yapmadığı hayati değerde çok maddi ve manevi katkım olmuştu buna mukabil sessiz ve derinden yalan, dolan, verdiği sözlere, taahhütlere ihanet eden bir tutum içinde idi bunu da darbe yediği bir yere yaranmak için yapıyordu

dertleştiğimiz o arkadaş pek tahsili olmayan, dışardan bakıldığında her şeyi boş vermiş, asi ve free tiplerden biriydi. kendisinden umulmayan bence milenyumluk bir cümle savurdu ve beni şoke etti elini omzuma koyarak

"uyan be arkadaşımKÖPEK DAYAK YEDİĞİ SOKAĞA DOLANIR!"

düşündükçe cümledeki sosyal, psikolojik hatta psikanalitik gerçekleri keşfedip kahroluyordum işin edebi, yani sanat yönü de cabası

millet olarak tuhaf bir eğilimimiz vardır sıradan bir sözü güçlü popüler zengin güzel ünlü veya yakışıklı biri söyleyince abartılır da abartılır
ama sıradan biri en kaliteli cümleleri, doğruları tesbitleri analizleri yapınca görmezden-duymazdan geliriz. yani hepimiz parlatılıp vitrine konmuş ışıldayan mücevhere yöneliriz olmayacağını bile-bile ateşe atılıp duran pervane böcekleri gibi

oysa ki asıl hazineler viranelerde yıkıntılarda örenlerde gizlidir

bizim değer verdiklerimiz, üzerine titrediklerimiz evde anne-babasına dayılanıp mahalle kahvehanesinde veya sokakta sus-pus kuzuya dönen balon kabadayılar gibi sevgimizden, verdiğimiz değerden faydalanıp gazman gibi esip gürler ama kendisini itip-kakan dışlayan horlayan kaale almayan kullanan birilerine gider kuyruk olurlar

offff offf bitmez ki gerçekler realiteler
bunlar her birimizin değişik türünü, versiyonunu yaşadığımız şeyler işte

sahi sormuştun "nasılsın?" diye

bizim buralarda havaları soruyorsun
gece sıfır gündüz sekiz
sıfır yuvarlak sekiz yuvarlak
yuvarlanıp gidiyoruz

sabah işe kaçta gittiğimi soruyorsun
çıkıyorum evden sabah yedide
yanımda komşu kızı feride
saat yuvarlak feride yuvarlak
yuvarlanıp gidiyoruz

öğlen ne yediğimi soruyorsun
işte bunda çok ayıp ediyorsun
simit altmış çay kırk
etti mi yüzzzz?
simit yuvarlak, hesap yuvarlak
yuvarlanıp gidiyoruz

evet; "nasılsın?" demiştin

sence nasılım?

uzatıp baydım mıııı? canını mı sıktımmm? yok yaaa!?!

hiç merak ettin mi neden "nasılsın?" diye sorulduğunda "sormaaaa!" derler
anladın mı?
çünkü sordun mu ve sorarken samimi isen cevabı dinleyeceksin
sıkılacak mısın veya samimi mi değilsin?
o halde sormayacaksın

şimdi de "bir dokun bin ah işit" vecisesini ısbatladık